Linksom of rechtsom moeten vrouwen bewijzen dat ze excellente moeders zijn. Deze pijnlijke conclusie lees ik in PS, het zaterdagmagazine van Het Parool. Onderwerp? Traktatienijd. Het zijn de woorden van Evelien Tonkens, hoogleraar Burgerschap en Humanisering van de Publieke Sector. Een lasso van dropveters, glaasjes bier gemaakt van cake en popcorn of koolbladeren gedoopt in chocolade. Het ... Lees verder >

Als er een cameraploeg bij je thuis langskomt voor een interview is het aardig om koffie aan te bieden. Maar denk goed na of je beelden van jouw pruttelende koffiepot terug wil zien in een item waar jij als deskundige aan het woord bent. In een reportage van Nieuwsuur was onlangs een oud-vertrouwenspersoon van NOC*NSF te zien. Het onderwerp was delicaat: seksueel misbruik in de sport. De vrouw ... Lees verder >

Wat een afknapper. Ik lees de mail van mijn boekhouder en ben direct chagrijnig. Het is niet het bedrag waar ik van schrik, maar de aanhef: geachte heer/mevrouw. Excuse me? Sommige ondernemers doen hun aangifte zelf, ik heb daar een mannetje voor. Dat mannetje is in het echt een bureau waar vijf of zes mensen werken. Over de service ben ik dik tevreden. Alleen sinds de facturen geautomatiseerd ... Lees verder >

In Charlie and the Chocolate factory van Roald Dahl ziet Charlie piepkleine mannetjes die in de fabriek werken. ‘They can’t be real people’, zegt hij. Mister Wonka antwoordt: ‘Of course they are real people. They’re Oompa-Loompas’. Ik moet aan dit fragment denken als ik de uitspraken van Rabo-topman Wiebe Draijer lees in het FD afgelopen week.‘Reputatie ligt bij anderen’. ‘Mensen hebben ... Lees verder >

Kunnen we het nu weer over de inhoud hebben? Die vraag krijg ik geregeld van deelnemers tijdens een presentatietraining. Ze willen over hun standpunt, boodschap of verhaal praten. Ik moet dan streng zijn: ooit een taart gebakken zonder vorm? Onmogelijk. De vorm dráágt de inhoud. In het beste geval. Maar in het slechtste geval helpt de vorm de inhoud om zeep. Dus ja, we moeten naast de inhoud óók ... Lees verder >

‘Ik ben niet heel spannend’. Bám, daar staat het. Zwart op wit. Het is de kop boven een artikel over PvdA-Tweedekamerlid Tanja Jadnanansing in het Parool van vrijdag 6 mei. Jadnanansing verlaat de politiek bij de volgende verkiezingen. Ze vertelt over haar besluit en blikt terug op haar werk in de Tweede Kamer. Moet ik nu boos worden op Jadnanansing of de journalist? Ik heb een kritische noot ... Lees verder >

Ik moet gewoon even naar adem happen. Mijn zoon van 8 speelt ‘lego politiebureau’ met een vriendje. Gemoedelijk worden de wapens en poppetjes verdeeld. Terloops zegt mijn zoon: ‘ik geef mijn vrouwen eigenlijk nooit wapens, ik gebruik ze voor de receptie’. Het vriendje knikt instemmend. Wát? Ik ben pedagogisch failliet. Hoe is het mogelijk dat dit soort masculiene teksten uit de mond van mijn ... Lees verder >

‘Je staat met je werk op en je gaat ermee naar bed. In het weekend lees je stukken. Je sociale contacten schieten er bij in.’ Dit zijn de woorden van Jannine van den Berg, Politie Chef Landelijke Eenheid. In de Volkskrant van 2 april vertelt ze over de tropenjaren waarin ze 26 korpsen moest laten fuseren tot één landelijke organisatie. Het interview lees ik in één keer uit maar ik blijf steken bij ... Lees verder >

Zeg maar, of zo, om het zo maar eens te zeggen, dus. Wie gebruikt ze niet af en toe: stopwoorden of stopzinnetjes? Denk maar aan ‘da’s logisch’ van Johan Cruijff of filmregisseur Paul Verhoeven die achter elke zin een retorisch ‘niet waar?’ vastplakt. Het komt in de beste families voor. Toch kunnen stopwoorden bij professionele sprekers lelijk in de weg zitten. Onderzoekers weten niet precies ... Lees verder >